W tym czasie Rozalia otrzymała dwie bardzo pociągające propozycje: pierwsza z nich dotyczyła posady kierowniczej w Zakładzie Resocjalizacyjnym dla Kobiet Swobodnych Obyczajów we Lwowie, na warunkach wszechstronnie korzystniejszych od dotychczasowych a następnie drugą propozycję Krakowskiego Oddziału Kasy Chorych, dotyczyła stałego etatu w otwieranym szpitalu na Białym Prądniku z uposażeniem przeszło dwa razy wyższym i ośmiogodzinnym czasem pracy w warunkach niemal idealnych.

       Obydwie te propozycje Rozalia odrzuciła, aby być wierną Bożemu powołaniu potwierdzonemu przez spowiedników.