Rozalia bardzo wysoko ceniła sobie wartość stałego kierownika duchowego a w tym prowincjała Ojca H. Jakubca, gdy zwiększyły się jego obowiązki i brak czasu nie pozwolił mu poświęcić się wyjątkowej penitentce, skłoniło ją do zwrócenia się w tym celu do ks. Władysława Całki (Redemptorysty). Ten doszedł wnet do przekonania, że ma do czynienia z duszą wyjątkowo uprzywilejowaną i zabezpieczył 45 listów jej oraz napisał swoje "Refleksje nad życiem wewnętrznym Rozalii Celakównej", które pozwalają nam wniknąć w dalsze dzieje jej życia w latach 1930 - 1936.