Panie Jezu, my Naród Polski, przed Tobą na kolana upadamy. Wobec Nieba i ziemi wyznajemy: Tyś jest Bogiem naszym, Tyś Zbawicielem naszym, Tyś Królem naszym!
       Dziękujemy Ci za wszystkie dobrodziejstwa, jakie wyświadczyłeś Narodowi naszemu, a szczególnie za powołanie nas do Świętej Wiary Katolickiej i za opiekę nad nami w najcięższych nawet chwilach dziejowych.
       W dniu uroczystym dzisiejszym, wobec Maryi, Świętej Rodzicielki Twojej a naszej serdecznej Matki i Królowej, wobec świętych patronów naszych, całkowicie się oddajemy i poświęcamy Boskiemu Sercu Twojemu, aby na zawsze być ludem Twoim.
       Zarazem uroczyście przyrzekamy trwać wiernie w świętej wierze katolickiej, bronić Twego Świętego Kościoła, życie nasze osobiste, rodzinne i narodowe kształtować według Twojej Ewangelii!
       O Najświętsze Serce Jezusa, pokornie Cię prosimy i błagamy, przyjmij nasze poświęcenie się Tobie, otocz nas swoją miłością i opieką i tak nas prowadź przez dzieje, aby z ziemi polskiej po wszystkie czasu rozbrzmiewała cześć i chwała Twoja. Amen.

       Poświęcenie to nie odpowiadało jednak w pełni żądaniom Chrystusa Pana przekazanym przez św. Małgorzatę i służebnicę Bożą Rozalię Celakówną o Intronizację. Intronizacja bowiem powinna być przeprowadzona w narodzie i państwie, a więc nie tylko przez Episkopat, lecz także przez rząd. Fundamentem do przeprowadzenia Intronizacji jest osobiste poświęcenie się Najświętszemu Sercu Jezusowemu. W notatkach Rozalii czytamy:

       „Pan Jezus w szczególny sposób chce być naszym Królem, tego On sobie życzy. Polska musi w sposób wyjątkowy, uroczyście ogłosić Pana Jezusa swym Królem przez Intronizację (...) i wtedy Jezus będzie Jej błogosławił i bronił od nieprzyjaciół, my w ten sposób choć w małej cząsteczce okażemy Jemu miłości i wdzięczność...

       Gdy Pan Jezus będzie Królem i Panem naszego narodu, wówczas my staniemy się bardzo silnymi, bo wszyscy będą się starali wypełnić Wolę pana Jezusa; nawet innowiercy będą prosić o przyjęcie ich na łono Kościoła Katolickiego. Przyjdą straszne czasy, lecz my musimy wierzyć i ufać Panu Bogu, że On nas nie opuści, a zwłaszcza musimy odmienić życie, by było zgodne z Prawem Bożym. Ta wojna jest karą za grzechy nieczyste, zbrodnie (głównie mordowanie dzieci nienarodzonych ) nienawiść, jeżeli w te rzeczy kto nie wierzy, to się niedługo przekona sam o prawdzie.

       Śmiem to twierdzić stanowczo, że Polska będzie silną potęgą, najsilniejszą nie tylko w Europie, ale na całym świecie jeżeli usłucha wezwania Pana Jezusa; a jeżeli nie, to zginie ... To są nie moje myśli i słowa... To, co mi pokazał Pan Bóg 4 lipca 1938 roku stanie się na pewno. Zobaczą skutki ile Intronizacja względnie Pan Jezus wleje siły i mocy w nasz Naród. Pan Jezus nie dopuści zniszczenia na ziemiach polskich (zupełnego). Prośmy gorąco Pana Jezusa o zbliżenie się Jego Królestwa, bo się zbliżają czasy, kiedy powstanie Jedna Owczarnia i Jeden Pasterz... To, że Pan Jezus zlecił przeprowadzenie Intronizacji (...) ja na to mogę tysiąc razy przysięgać. Ojciec musi się o to starać u Jego Eminencji Prymasa Polski, a Pan Jezus nigdy Ojca nie opuści, lecz przeprowadzi go poprzez najtrudniejsze okoliczności i sprzeciwy nawet, i to w największej mierze przez Duchowieństwo...

       Intronizacja to nie tylko ta forma aktu ofiarowania się, ale odrodzenie serc, poddanie ich pod słodkie panowanie Miłości...

       Intronizacja wpierw musi być przeprowadzona w każdej duszy z osobna. Bez tej Intronizacji wszelka inna byłaby bez znaczenia. I nie tylko ty ojcze, ale i wszyscy kapłani powinni zająć się tą sprawą. Nadto Pan Jezus dał mi do zrozumienia, że ojcu w tej sprawie pomogą młodzi kapłani, a także świeckie osoby, nie tylko niewiasty, lecz i panowie... także, takie otrzymałam wtedy zrozumienie.

       Nie ma mowy o zrealizowaniu Królestwa Bożego w społeczeństwach, jeżeli dusze wpierw nie porzucą grzechów i występków, dopóki nie zawrócą na drogę cnoty”.

       Aby krzewić ideę osobistego poświęcenia się Najświętszemu Sercu Jezusowemu powstało w Polsce osobne „Dzieło Osobistego Poświęcenia się Najświętszemu Sercu Jezusowemu”, które stopniowo odradza się w naszej ojczyźnie. W 1996 roku kardynał Franciszek Macharski ustanowił moderatora „Dzieła” w osobie Ojca Henryka Klimaja CSsR. Artykuł 3 statutu określa zadania członków „Dzieła”.