Nagroda im. Sługi Bożego Jerzego Ciesielskiego - ojca rodziny 2004 r.

NAGRODA im. Sługi Bożego Jerzego Ciesielskiego - ojca rodziny

Fundacja "Źródło" ustanawiając coroczną Nagrodę, przyjęła za jej Patrona Sługę Bożego Jerzego Ciesielskiego - ojca rodziny. Żył w latach 1929-1970. Przy okazji wręczenia Nagrody staramy się każdego roku przypomnieć pewne, wybrane obszary aktywności Sługi Bożego. Tym razem kilka zdań o Jerzym Ciesielskim zaczerpnęliśmy z opracowania Marii Władyczanki, opublikowanego w książce pt. Dziękuję Ci Boże, że jestem... (wspomnienia o Jerzym Ciesielskim), wydanej przez Wydawnictwo Św. Stanisława BM w 1995 r.         W ustach Jurka słowa o kształceniu charakteru nie są tylko hasłem. Jurek nie rzuca pustych słów. Obcy mu jest patos. O wykształcenie w sobie charakteru walczy systematycznie i mozolnie, z uporem i wytrwałością, stosując w tym celu różne swoje metody. Sprawa ta ciągle wraca w jego notatkach, "Chcę zwyciężyć w tym biegu" - jak mówi św. Paweł. Każdego dnia kontroluje sam siebie i zdaje przed Bogiem sprawę ze swoich wysiłków, wahań i potknięć. Tak krok po kroku kształtuje swój charakter, aby uczynić z siebie najsprawniejsze w rękach Boga narzędzie. "Odgadywanie myśli Bożej (zawód, praca, decyzje w ważnych momentach), radosne spełnianie w ten sposób powstałych obowiązków z intencją (dla Ciebie Boże) składa się na świętość. (...) Bóg, który jest obecny wszędzie, ocenia moje najbardziej skryte postępowanie". (to wyjątki z "Notatek" z lat 1948-1950).

Już po raz ósmy Kapituła Nagrody "Źródła" wyróżnia osobę, która w szczególny sposób zasłużyła się w działalności na rzecz umacniania rodziny. Dotychczas laureatami nagrody byli: red. Jan Maria Jackowski, dr Paweł Wosicki, mgr inż. Józef Dąbrowski, mecenas Zbigniew Chojnacki, mgr Antoni Szymański, red. Czesław Ryszka, prof. dr hab. med. Włodzimierz Fijałkowski.

W 2004 r. Nagrodę otrzymuje dr med. Rafał MICHALIK

       Dr med. Rafał MICHALIK w zawodzie lekarza pracuje od 1964 r. Od początku swą służbę lekarską wiązał z zaangażowaniem w obronie życia człowieka, dając przykład innym swoją postawą, odważnymi wystąpieniami w różnych sytuacjach. Już od ponad 30 lat działa aktywnie w różnych strukturach organizacyjnych obrońców życia poczętych dzieci. Sam również uczestniczył twórczo w tworzeniu tych struktur.
        Na początku działań zewnętrznych była Krucjata modlitwy w obronie poczętych dzieci. W 1990 r. uczestniczył w tworzeniu Fundacji Pro Humana Vita. Od początku jest członkiem Rady Fundatorów. W najtrudniejszym okresie uruchomienia i kształtowania działalności Fundacji, tzn. w latach 1991-1997 był prezesem Zarządu Fundacji, a od 1998 r jest jej wiceprezesem. W wyniku różnych starań uruchomił Przychodnię Zdrowia Rodziny, afiliowaną przy Fundacji i umożliwiającą realizowanie celów Fundacji w praktyce (pomoc rodzinom, a w szczególności matkom oczekującym na narodzenie poczętych dzieci). Dzięki współpracy z Arcybractwem Miłosierdzia ks. Piotra Skargi, kierowana przez dr Rafała Michalika Przychodnia Zdrowia Rodziny znalazła pomieszczenia w samym centrum Krakowa.
        Przedstawiając dobre owoce zaangażowania dr. Rafała Michalika w zakresie obrony życia, należy w szczególny sposób podkreślić, że jeszcze w okresie PRL-u wydana została książeczka - broszura pt. Ocal życie bezbronnemu. Zawiera ona bogaty zestaw materiałów dotyczących obrony życia dzieci przed urodzeniem. Wydanie i podpisanie swoim nazwiskiem takiej książki i to w okresie, kiedy szykanowano osoby zaangażowane w działalność związaną z obroną życia, trzeba uznać za czyn bohaterski. Za to spotkały dr. Rafała Michalika większe i mniejsze szykany w środowisku zawodowym. Przyjmował to jako ofiarę, którą trzeba ponieść, aby do wszystkich docierało przesłanie o świętości życia od chwili poczęcia do naturalnej śmierci.
        Sprawy obrony życia poczętych dzieci propagował on również w innych organizacjach, które współtworzył (m.in. był współzałożycielem Małopolskiego Oddziału Katolickiego Stowarzyszenia Lekarzy Polskich, gdzie został członkiem Zarządu Wojewódzkiego, a od 1998 r. jest sekretarzem Zarządu Głównego). Był również współzałożycielem sekcji obrony życia w Polskim Towarzystwie Lekarskim. Szczególną rolę wypełnia w tym zakresie w Samorządzie Lekarskim. W 1989 r. był uczestnikiem Zjazdu Założycielskiego, gdzie w znaczący sposób wpływał na powstanie zapisów zobowiązujących lekarzy do obrony życia. Jest też współzałożycielem Polskiego Stowarzyszenia Obrońców Życia Człowieka oraz od początku współtworzy - jako członek redakcji - wydawanie zeszytów problemowych "Służba Życiu".
Jako lekarz i jako człowiek dawał wielokrotnie swą postawą świadectwo, że jest człowiekiem prawego charakteru.
        W ostatnim okresie sam doświadcza ciężaru choroby.

J. K.