Zofia Tajber urodziła się 23.VI.1890 w Białej Podlaskiej. Młodość spędziła w Żytomierzu, gdzie pod wpływem lektury filozofów ateistycznych przeżyła kryzys religijny. Nawrócona oddała się całkowicie Bogu. Lata rewolucji i I wojny światowej, obfitujące w cierpienia fizyczne i moralne ludzkości, wycisnęły na niej swe piętno. Pragnąc ratować dusze ludzkie od złego ukazała im jako wzór Najświętszą Duszę Chrystusa Pana. W 1923 r. założyła Zgromadzenie ku Jej czci. Celem jego jest m.in. uświadamianie ludzi o Chrystusie żyjącym w ich duszach, a przez to podkreślenie wartości każdej nieśmiertelnej duszy ludzkiej i jej wielkiego przeznaczenia w Bogu. Zmarła 28 maja 1963 r. w opinii świętości w Siedlcu k. Krzeszowic, pochowana na cmentarzu w Krakowie-Prądniku Białym.

       Dnia 5 kwietnia 1994 roku doczesne szczątki Służebnicy Bożej zostały przeniesione do sarkofagu w kaplicy Sióstr Najświętszej Duszy Chrystusa Pana w Krakowie ul. Zygmunta Glogera 1.

       Proces kanonizacyjny Matki Pauli Zofii Tajber rozpoczął się w Krakowie dnia 9 listopada 1993.

       Celem Zgromadzenia jest kult Najświętszej Duszy Chrystusowej, świadome życie Jezusem w duszy i przekazywanie tej prawdy ludziom, pielęgnowanie nabożeństwa do Najśw. Maryi Panny jako Matki Ciała Mistycznego Chrystusa.

       Dla osiągnięcia tego celu siostry w kraju i zagranicą podejmują działalność w następujących dziedzinach: rozbudzanie w społeczeństwie ducha apostolskiego i misyjnego, kształcenie i wychowywanie dzieci i młodzieży w duchu chrześcijańskim, pielęgnowanie chorych, prowadzenie pracowni i punktów usługowych; angażują się również w prace przy parafiach.