Nie narzekajmy nigdy na złe czasy i złe warunki, nie czekajmy lepszych chwil, bo to marzenie. Działajmy teraz, róbmy to, co do nas należy w danej chwili i w naszych warunkach.

Potrzeba nam daru mądrości, abyśmy mogli odróżnić i wybrać to, co jest dobre, słuszne i zgodne z rzeczywistością.

Gdyby każdy rozpoczął poprawę samego siebie, to wkrótce wszyscy mogliby stać się doskonali.

Miarą wielkości człowieka i jego bohaterstwa jest gotowość do poświęcenia siebie dla dobra innych ludzi, a przede wszystkim dla Boga.

W każdym zawodzie i w każdym położeniu życiowym jesteśmy zobowiązani do ciągłego udoskonalania siebie i do wysiłku, aby nasze powinności wykonać prawidłowo, zgodnie z wolą Bożą i coraz to lepiej.

Przyłóżmy się poważnie do naszych obowiązków i wypełniajmy je z głębokim zaangażowaniem wewnętrznym prowadzącym do ścisłego zjednoczenia z Bogiem.

Zechciejmy pozwolić Jezusowi działać w nas. Nie przeszkadzajmy Mu w kierowaniu naszym postępowaniem.