Wsłuchujmy się w Głos z Fatimy
ROZWAŻANIE:
LISTOPAD. Miesiąc ten już od pierwszego dnia ukierunkowuje nas na świat nadprzyrodzony; na Wieczność, na Niebo, na Świętych i wszystkich Wiernych Zmarłych. W Liturgii św. obchodzimy uroczystość Wszystkich Świętych. Kościół przypomina, że do świętości powołany jest każdy człowiek byleby chciał otworzyć się na łaskę Bożą i z nią współpracować.
W słowach modlitwy Wierzę w Świętych Obcowanie, wyznajemy naszą wiarę, iż Święci są z nami, choć Ich nie widzimy. Czujemy też bliskość naszych Zmarłych. Wyrazem tego jest fakt, że przychodzimy na ich groby, palimy świece, kładziemy kwiaty i modlimy się za nich. To są znaki naszej pamięci, wdzięczności, miłości. Ale prawdziwym znakiem łączności z nimi, to nasze codzienne życie, które się dzieje na ich oczach. Czy mam właściwe spojrzenie na Wieczność, do której tak szybko zdążamy? ... Idę do niej przez normalne życie. Idę przez słońce i deszcz, przez wichry i śniegi, Idę w radości i zachwycie. Idę przez ból i przez łzy. Idę wytrwale i z uporem chroniąc swą Wiarę i Miłość. Idę z kompasem Nadziei, ufając, że nie zbłądzę i dojdę do celu. A celem tym jest Bóg, zbawienie moje.
Wszyscy zdążamy do Wiecznej Przystani. Znamy kierunek i cel. Mamy przykazania Boże, Ewangelię, Sakramenty św. Mamy Przewodnika Najdoskonalszego - Matkę Bożą. Czyli mamy wszystko, co jest nam potrzebne do zbawienia. Smutne tylko, że wielu nie chce uwierzyć w życie wieczne i niezmienne prawdy Boże. Przypomnijmy je sobie: 1. Jest Jeden Bóg. 2. Bóg jest Sprawiedliwym Sędzią, który za dobre wynagradza, a za złe karze. 3. Są Trzy Osoby Boskie: Bóg Ojciec, Syn Boży, Duch Święty. 4. Bóg stał się człowiekiem i umarł na krzyżu dla naszego zbawienia. 5. Dusza ludzka jest nieśmiertelna, to znaczy nigdy nie umiera. 6. Łaska Boża do zbawienia jest koniecznie potrzebna.
Współczesny świat odrzuca te prawdy, żyje na własny rachunek, dlatego podąża do nikąd. I to jest problem na światową skalę. A Matka Najświętsza, z woli Boga, objawia się na ziemi, jak w Fatimie i upomina świat tonący w bezmiarze grzechów, by zawrócił z tej drogi, która prowadzi na zatracenie. Powstrzymuje karzącą rękę swojego Syna Jezusa Chrystusa, by jeszcze nie dokonała się Boża Sprawiedliwość tu na ziemi. A ludzie nie nawracają się. Ale my nie zniechęcajmy się, nadal trwajmy przy Bogu i przy Najukochańszej naszej Matce z różańcem w ręku i błagajmy Ją, by uśmierzyła złość szatańską, która opanowała ludzi i narody, by podeptała głowę węża czyhającego na Jej dzieci. Powierzajmy naszej Królowej losy Ojczyzny. Przed ołtarze zanośmy błagania, by panował w niej pokój, a ludzie niewiary powrócili do Boga, zaś obojętni religijnie - których jest bardzo dużo - by autentycznie wyznawali swoją wiarę i dawali pierwszeństwo Chrystusowi, a nie idolom tego świata. Św. Paweł w liście do Kolosan przypomina swoim braciom; Zapuście w Chrystusie korzenie i na Nim dalej budujcie i umacniajcie się Nim we wierze (...). Baczcie, aby was ktoś nie zagarnął w niewolę przez tę filozofię, opartą tylko na ludzkiej tradycji, na żywiołach świata, a nie na Chrystusie. (Kol 1, 6-8). Ostrzeżenia św. Pawła odnoszą się też do nas.
W tym miesiącu będziemy obchodzić uroczystość Chrystusa Króla. Miejmy świadomość, że Chrystus jest z nami. On jest Królem Wiekuistym. Nie zasiada wygodnie na tronie, On czeka na ludzkie serca. Rozgrzesza i wybacza, uzdrawia i obdarza pokojem, ale stawia jeden warunek: Żyć przykazaniem Miłości. A za jakim królem opowiadają się dziś Polacy? Pod czyim berłem chcą być rządzeni? Czy pod berłem Pana Jezusa, który za nas cierpiał, umarł na Krzyżu i Zmartwychwstał, by nas zbawić? Panie, Jezu opowiadamy się tylko za Tobą, bo Ty jesteś naszym Królem i Panem. Pozostałeś w Eucharystii, obdarzając nas Sobą, swoją Mocą i Miłością. Jesteś Jedynym Sensem, Jedynym Celem życia ludzkiego. Dajesz nam właściwe spojrzenie na wszystkie ziemskie sprawy; na te przegrane i na te wygrane.
KRÓLUJ NAM CHRYSTE - ZAWSZE I WSZĘDZIE !
