Wsłuchujmy się w Głos z Fatimy
ROZWAŻANIE:
MARZEC. Rozpoczął się Wielki Post - czas szczególny, by głębiej wejść w Tajemnice zbawienia, ale nie dla samej wiedzy, że Chrystus zbawia świat przez Mękę i Śmierć na Krzyżu, lecz dla osobistego włączenia się w dzieło zbawienia. Pan Jezus zbawi nas, ale nie bez nas. Potrzebny jest w tym nasz udział.
W Środę Popielcową, w kościele usłyszeliśmy słowa kapłana: Z prochu powstałeś i w proch się obrócisz. Pochylaliśmy głowy ciężkie od myśli, spraw i kłopotów, a kapłan posypywał je popiołem, mówiąc: Nawracajcie się i wierzcie w Ewangelię. Oto program naszej pracy duchowej na Wielki Post, którą pragniemy podjąć z Chrystusem przygotowującym się na Mękę i Śmierć na Krzyżu dla naszego zbawienia. Przebywanie Jezusa na pustyni przez 40 dni i nocy o poście i na modlitwie, niech będzie dla nas przynagleniem do podejmowania pokuty, postu, modlitwy by wybłagać Boże Miłosierdzie dla nas grzeszników, nawrócenie świata do Boga i uproszenie upragnionego pokoju na świecie.
By przeżyć owocnie czas Wielkiego Postu, z korzyścią dla ducha, trzeba nam się wyciszyć wewnętrznie, gdyż tylko w C i s z y usłyszymy głos Boga. Cisza wewnętrzna otwiera nas na działanie Boga; musimy zatem uspokoić wewnętrzny i zewnętrzny hałas, niepokój myśli, gwałtowność i zmienność uczuć. Dopiero w takim klimacie dokonują się wielkie rzeczy - realizują się Boże plany.
I tak: w Betlejem przyszedł Jezus w ciszy i przemawiał w ciszy. Objawiał się ludziom też zanurzonym w ciszy. A Matka Jezusa zasłuchana w Słowa Syna, przechowywała je w ciszy swego serca. W Drodze Krzyżowej, towarzyszyła Mu przez swoje milczenie jakby nieobecna. I kiedy bezbrzeżny szary smutek pochłaniał Wzgórze Czaszki, Ona Bolesna stała pod Krzyżem, pogrążona w C i s z y... Stała do końca jako Czekająca Miłość ...
Prośmy Matkę Jezusa i naszą Najukochańszą Matkę, by prowadziła nas drogą wyciszenia do swego Syna, by nasze praktyki podejmowane w Wielkim Poście, jak: udział w Gorzkich Żalach, Drodze Krzyżowej, rekolekcjach, także post, pokuta, dobre uczynki a nade wszystko pełny udział we Mszy św. - były ożywione wiarą i miłością. W przeciwnym razie nasze życie religijne będzie rutynowym spełnianiem zwyczajów, nie mających nic wspólnego z tym co Jezus mówi: Nawracajcie się i wierzcie w Ewangelię. Musimy życiem dawać świadectwo naszej przynależności do Boga. Na to czekają rodzina, sąsiedzi, koledzy i koleżanki w pracy, czeka Kościół św. społeczeństwo i cały naród. Tylko takie postanowienia wielkopostne - by żyć wiarą na co dzień - mają sens, wszak łączą nas z Jezusem Umęczonym, Ukrzyżowanym z miłości do nas i z bliźnimi. Jesteśmy słabi i grzeszni, toteż nasz cel możemy osiągnąć tylko z pomocą Bożą. Dlatego, przed Jezusem Eucharystycznym błagajmy; Jezu, Ty jesteś wszystkim, możesz uleczyć wszystkie moje biedy, ślepotę moją i ślepotę świata, który odrzuca Boga przez co zdąża do unicestwienia. Ulecz mnie, ulecz świat ze ślepoty niewiary. Uwierzmy w Bożą Miłość i Jego Moc. Błagajmy o Boże Miłosierdzie. Święty Boże, Święty Mocny, Święty Nieśmiertelny - zmiłuj się nad nami. Od powietrza, głodu, ognia i wojny - wybaw nas Panie. Od nagłej, a niespodziewanej śmierci - zachowaj nas Panie. My grzeszni, Ciebie Boga prosimy - wysłuchaj nas, Panie. Matko, uproś! Matko, ubłagaj! O, Matko nasza - przyczyń się za nami.
W tym miesiącu (25 III) przypada święto Zwiastowania NMP. Prośmy Niepokalaną Maryję, by nam przybliżała Jezusa w Eucharystii, wszak Ona była pierwszą Jego Adoratorką, gdy nosiła Go w swoim łonie. W każdym cierpieniu i życia znoju, Matka Najświętsza jest z nami. Pamiętamy też o Św. Józefie Oblubieńcu Maryi, w miesiącu, poświęconym szczególnej Jego czci. Prośmy Go o wstawiennictwo u Boga za Kościołem św., Ojczyzną naszą, Rosją, by się nawróciła i za całym światem, by wrócił do Boga - a wtedy nastanie POKÓJ. Bo tylko BÓG jest WŁADCĄ świata. W Jego ręku są nasze losy. Trwajmy przy Nim mocno!
