Wsłuchujmy się w Głos z Fatimy
ROZWAŻANIE:
LUTY. Przed kilku dniami - 2 lutego - obchodziliśmy święto: Ofiarowanie Pańskie - zwane świętem Matki Boskiej Gromnicznej. Józef i Maryja przynieśli Jezusa do świątyni, aby Go przedstawić Panu. Przepisom Prawa Mojżeszowego, poddał się Ten, który jest Panem i Władcą Wszechświata.
Maryja Matka Jezusa, najszczęśliwsza z matek, przyniosła w swych ramionach Syna, który jest w pełni Bogiem i w pełni człowiekiem. Starzec Symeon, przebywający w tym czasie w świątyni, pod natchnieniem Ducha Świętego, powiedział Kim jest Jezus, że jest Światłością dla pogan i dany wszystkim narodom dla zbawienia. I dla wielu będzie znakiem sprzeciwu. A o Matce Jezusa, powiedział: Twoją duszę miecz przeniknie, aby na jaw wyszły zamysły serc wielu. (por. Łk 2, 35)
Proroctwa Symeona, w historii ludzkości, dokładnie się wypełniały i nadal się wypełniają. Chrystus wciąż jest Światłością i Zbawicielem świata, ale jest też "znakiem sprzeciwu dla wielu". Sprzeciw i wrogość do Bogu biorą się u ludzi z nieuporządkowanego ich życia, które nie jest według Prawa Bożego, biorą się z pychy i zakus szatańskich. Ale niebezpieczne są też obojętność i letniość wyznawców Chrystusa, którzy są tylko o krok od odejścia od Boga. Słaba wiara, zbyt wielka troska o dobra doczesne, wygodnictwo, niezrozumienie cierpienia - oddalają ich od Boga. Jest to zjawisko już powszechne.
Dziś w naszych rozważaniach modlitewnych stańmy przed obliczem Jezusa Eucharystycznego i wraz z Maryją - naszą Matką i Królową, w duchu wiary, pokory i prawdy popatrzmy na współczesną rzeczywistość; na świat, naszą Ojczyznę i naród polski, na wszystkich ludzi żyjących w warunkach pandemii wirusowej i szukajmy odpowiedzi na pytanie, dlaczego tak się dzieje, że ludzie nie widzą światła, nie widzą Boga - wolą żyć w ciemnościach i brnąć w straszliwych grzechach ?
Gdzie szukać ratunku?
Odpowiedź jest prosta; Eucharystia jest naszym jedynym ratunkiem w czasach zamętu i ciemności. Ale dla człowieka współczesnego, Bóg obecny w Eucharystii jest bardzo daleki. Świeckość tak przenika ludzkie życie, że Bóg nie wzbudza już wielkiego zainteresowania. Mało wzrusza największy Cud świata, że Sam Bóg przychodzi na ołtarze w swej realnej obecności i pragnie obdarować Sobą. Ale cóż? - często pozostaje On bez osobowego kontaktu. Nie tylko ateizm, ale obojętność i ignorancja ludzi wierzących stwarza też bolesny dramat. Tymczasem trwają wojny, morduje się nienarodzone dzieci w milionowych liczbach (w roku 2021 zamordowano na świecie 42,5 milionów nienarodzonych dzieci). A świat milczy. Jakiego wstrząsu trzeba, by drgnęły ludzkie sumienia na te tragedie? Jakiego zadośćuczynienia, by Boga przebłagać za te straszliwe grzechy? Jakie błagalne modlitwy należy wznosić do Boga o oddalenie kar, jakie nawiedzają dziś wszystkie kraje świata?
Bóg zstępujący codziennie na ołtarz z miłości do człowieka, wciąż jest nierozpoznany, także przez wielu wierzących, którzy opuścili Go z obawy przed zarażeniem wirusem,w czasach ostrych restrykcji sanitarnych. Tak trudno nam uwierzyć w realną obecność Boga w Eucharystii. Nasze myśli wciąż krążą wokół spraw doczesnych, a o miłującym nas Bogu - zapominamy. Gdybyśmy mieli wiarę, która by nas olśniła - to zadziwilibyśmy się Bogiem, Jemu oddawali swoje kłopoty, a On przyjął by to wszystko na siebie i obdarzył Miłością.
Trzeba nam być blisko Tej, która najbardziej uwierzyła w obecność Boga żywego - to jest Maryi. Ona dała Jezusowi swoje Ciało przez "fiat" w Nazarecie i przez powtarzanie go aż do ostatniego "fiat" wypowiedzianego przy Krzyżu Jezusa. Była pierwszą Adoratorką Boga-Człowieka, wielbiąc Go przez całe życie. Prośmy Ją, by nam wypraszała łaskę wiary i podprowadzała do tych niezwykłych spotkań z Jezusem w Najświętszej Eucharystii.
Tylko życie w realnej bliskości Jezusa w przyjętej Komunii Św. przynosi pokój, odbiera lęki i strach - czyni człowieka wolnym i szczęśliwym już tu na ziemi.
