| Pierwsza sobota grudnia 2016 r. |
Wsłuchujmy się w Głos z Fatimy
GRUDZIEŃ. Wchodzimy w nowy okres Roku Liturgicznego – w Adwent. Czas ten zachęca do ciszy … modlitwy … pokuty i przemiany serc, by były gotowe na przyjęcie Syna Bożego, zrodzonego z Maryi Dziewicy. Można określić ten czas jako walkę z ciemnością i czas radosnego oczekiwania na Cud Nocy Betlejemskiej. To wędrówka do Betlejem, do którego nas prowadzi, w blasku świecy roratniej, NIEPOKALANA. Do Niej zachwytem serca wołamy.
Całaś piękna jest, Maryjo
I zmazy pierworodnej nie ma w Tobie,
Tyś chwałą Jeruzalem, Tyś weselem Izraela,
Tyś chlubą ludu naszego,
Tyś Orędowniczką grzeszników, o Maryjo.
Adwentowa świeca na ołtarzu jest znakiem Twojej, Maryjo tęsknoty za Jezusem. Jesteś obecna na roratniej Mszy św. i słuchasz wołań ludu: Niebiosa spuście rosę, niech się otworzy ziemia, niech zrodzi Zbawiciela … Tęsknimy za Jezusem, Który pojawia się w naszym życiu najspokojniej, cicho i jak rosa poranna ożywia nasze modlitwy, pociesza w smutku, przynosi ulgę w cierpieniu, wnosi radość i pokój. Stąd wołamy: niebiosa spuście rosę…
Adwentowy Prorok, odważny i silnej woli – św. Jan Chrzciciel, mówi o przygotowaniu się na przyjście Mesjasza przez pokutę i nawracanie się, bo już siekiera do korzenia drzew jest przyłożona. Każde więc drzewo, które nie wydaje dobrego owocu, będzie wycięte i w ogień wrzucone (Mt 3,7-10). Uczy nas dobrego przeżycia Adwentu, z modlitwą i pokutą, by potem zajaśniała w nas radość Bożego Narodzenia. Bowiem bez nieustannego czuwania, pokuty, modlitwy, dobrych uczynków – nie ma prawdziwej radości i pokoju serca.
W tym przygotowaniu do Narodzin Jezusa, zaprośmy Maryję - Dziewicę – Niepokalaną – Służebnicę Pańską. Zwróćmy się do Niej z wielką miłością i ufnością jak dzieci do Najukochańszej Matki, oddając w Jej macierzyńskie dłonie naszą drogę całego życia: drogę cierpienia i smutku, samotności i opuszczenia, rozterek i obaw, a także drogę opromienioną radością i cichym spokojem serca. Bo to Matka, która wszystkich zrozumie, Sercem ogarnia każdego z nas. Jej to właśnie oddajmy też adwentową drogę do Betlejem.
W tym roku, nasza droga do Betlejem jest wyjątkowa. Zaczęła się dość wcześnie. Wyzłacana jest obfitością Bożych Łask. Można pytać jak św. Elżbieta pytała Maryję po Jej Nawiedzeniu: A skądże mi to, że Matka mojego Pana przychodzi do mnie? (Łk. 1, 43) - Skądże nam, jako Narodowi Polskiemu przypadło tyle Łask? Spływały one w Roku Miłosierdzia całymi strumieniami. Spływały podczas wielkich, oficjalnych i lokalnych uroczystości Jubileuszu 1050-lecia Chrztu Polski czy w czasie Światowych Dni Młodzieży. Skądże nam tyle darów duchowych, które otrzymaliśmy z łaskawości Bożej w mijającym roku 2016? A zwieńczeniem owych wielkich wydarzeń – to Akt przyjęcia Jezusa Chrystusa za Króla i Pana (19 – 20 listopada 2016 r.), co oznacza uznanie przez naród polski Panowania Chrystusa Króla i poddanie się Jego Prawu. To otwarcie szeroko drzwi Jezusowi, oddanie Mu swego życia, przyjęcie tego, co nam oferuje i dzielenie się Nim z innymi. Postanowienia i zobowiązania zawarte w Akcie składane są w Niepokalanym Sercu Maryi Królowej Polski i powierzone wstawiennictwu świętych Patronów naszej Ojczyzny. Za to wszystko dziękujmy Jezusowi naszemu Królowi i Panu oraz Jego Niepokalanej Matce.
W duchu wdzięczności, dobroci i miłości, wraz z Niepokalaną, przeżywajmy Czas Oczekiwania Narodzin Syna Bożego. Ona jest Źródłem wszelkiej radości, cieszmy się, bo
Pan jest blisko… Czekam na Ciebie, Jezu, mój Mały…
Oto niektóre prośby Pani z Fatimy
Ważne wydarzenie
Ojciec św. Franciszek, widząc świat pogrążony w strasznych grzechach
i ściągający Bożą karę – widzi jedyny ratunek w Matce Najświętszej. Dlatego
13 października 2013r. w Watykanie poświęcił świat Niepokalanemu Sercu Maryi. Odnówmy naszą praktykę Pierwszych Sobót. Na wzór Sługi Bożej Anny Jenke, która Orędzie Fatimskie przyjęła otwartym sercem i z gorliwością praktykowała nabożeństwa pierwszych sobót miesiąca – czyńmy podobnie.
W 2017 roku przypadnie 100-lecie od Objawień w Fatimie, a więc już niedługo do tego Jubileuszu. Jeśli ten czas komukolwiek z nas będzie dany przeżyć – to przeżywajmy go z żarliwością modlitwy i gorącymi pragnieniami, by ludzie rozpoznali Czas Łaski dany dla nawrócenie się do Boga. A wówczas Zatryumfuje Niepokalane Serce Maryi w świecie, naszej Ojczyźnie i w naszych sercach.
PRAKTYKA NABOŻEŃSTWA PIERWSZYCH SOBÓT MIESIĄCA
Trwa Wielka Nowenna do Matki Bożej przed stuleciem Jej Objawień w Fatimie.
Dobrze będzie przypomnieć sobie Przesłanie Fatimskie; co Matka Najświętsza chce nam powiedzieć, o co prosić, zwłaszcza jeśli chodzi o praktykę nabożeństwa pierwszych sobót miesiąca Dlatego przekazujemy pewne wyjaśnienia.
W Przesłaniu Fatimskim znajduje się prośba Matki Najświętszej, dotycząca nabożeństwa pierwszych sobót miesiąca. W dniu 10 grudnia 1925 r. Maryja objawiła się Łucji
z Dzieciątkiem i pokazała jej cierniami otoczone Serce. Maryja wówczas powiedziała:
„Córko moja, spójrz, Serce moje otoczone cierniami, którymi niewdzięczni ludzie przez bluźnierstwa wciąż na nowo ranią. Przybędę w godzinie śmierci z łaskami potrzebnymi do zbawienia do tych wszystkich, którzy przez 5 miesięcy w pierwsze soboty odprawią spowiedź, przyjmą Komunię św., odmówią jeden Różaniec i przez
15 minut rozmyślanie nad tajemnicami różańcowymi towarzyszyć mi będą w intencji zadośćczynienia”.
Dlaczego 5 sobót wynagradzających?
Chodzi o 5 rodzajów zniewag, którymi ludzie obrażają Niepokalane Serce Maryi.
Oto one:
1. Obelgi przeciw Niepokalanemu Poczęciu
2. Obelgi przeciw Jej Dziewictwu
3. Obelgi przeciw Jej Bożemu Macierzyństwu
4. Obelgi, obojętność, wzgarda, a nawet nienawiść, które chce się wpoić
w serca dzieci
5. Bluźnierstwa, które znieważają Maryję w Jej świętych wizerunkach
ELEMENTY NABOŻEŃSTWA