Pierwsza niedziela grudnia rozpoczyna nowy okres liturgiczny: ADWENT. Grudniowe noce, najciemniejsze i najdłuższe... Wejdźmy w Adwent w towarzystwie Dziewicy i błagajmy: Tyś nasza Gwiazdo Polarna na firmamencie zatknięta, kiedy dokoła noc czarna NIEPOKALANIE POCZĘTA. W blasku świecy roratniej, w głębokiej ciszy przeżywajmy tajemnicę Zwiastowania. W duchu wiary przypatrzmy się wydarzeniu w Nazarecie. Maryja jawi się w mroku jak gwiazda na nieboskłonie. Ona, Dziewica, Niepokalana, cała w bieli, przedziwnym pięknem odziana, przyjmuje na "audiencję" Archanioła Gabriela, który staje przed Nią z Bożym poselstwem; iż zostanie Matką Syna Bożego. Jej zdziwienie: jak to się stanie?, a potem przyzwolenie: Oto ja służebnica Pana mego, niech się stanie według Słowa Twego... - będzie wypełnieniem Bożych planów. Przez Nią Bóg się wcieli. I odtąd Ona będzie nas rodzić w Bogu, jak Jezusa w Betlejem, a pod Jej Sercem zacznie tętnić nowe życie, by coraz ciszej żyć i rosnąć. Niepokalana zachwycona i napełniona cała Bogiem, Łaski Pełna, bo Duch Ją napełnił, Ojciec wybrał i umiłował, a Syn pod Jej Sercem się kształtował...
Przez Maryję, Niepokalaną, Która stała się Przybytkiem Boga Trójjedynego wiedzie nasza droga do Nieba. Ona staje na globie świata i miażdży stopą szatana. Ma wielką moc! I nieustannie osłania nas od złego. Prośmy Ją, by nas chroniła od współczesnego zła potopu: od niewiary, herezji i zaparcia, by młodzież nie żyła ułudami tego świata, a prawdziwego szczęścia szukała w Bogu samym, by w pokusach uciekała się do NIEPOKALANEJ. Prośmy Ją, by nam dopomogła jednoczyć się w miłości wspólnym frontem, byśmy obudzili się z odrętwienia, by nie zabrakło nam wiary i męstwa bronić rodzin, życia nie narodzonych, wolności Ojczyzny. W tej pomroce czasów prośmy Niepokalaną, by rzuciła nam "pas ratunkowy", by serca zimne, obojętne rozgrzały się Jej miłością, by wydobyły się z ciemności rozbite małżeństwa i od nowa tworzyły ogniska rodzinne, by uzależnieni od alkoholu, narkotyków, opętani Złym - w Niepokalanej znaleźli ratunek. Niech w każdej rodzinie, społeczeństwie i naszej Ojczyźnie mają miejsca wciąż nowe zwiastowania odradzające ducha, by w każdym sercu BÓG SIĘ RODZIŁ. Z Niepokalaną Dziewicą, z tęsknotą czekamy na Nowonarodzone Boskie Dziecię: Śpuście nam na ziemskie niwy, Zbawcę z niebios obłoki.
Świat przez grzechy nieszczęśliwy wołał w nocy głębokiej...