Przyszłaś na świat
                         przywoływana
                         tęsknotą ojca
                         sercem matki
                         zapachem zbóż
                         tchnieniem ksiąg
                         starych oczekujących
                         wzroku umiejącego
                         widzieć
                         świat spraw człowieczych
                         i spraw Bożych
                               Anno

                         Tysięcy gwiazd
                         nad Twoim niebem
                         nikt nie odczytał
                         W owej chwili
                         zaniosłaś każdą
                         słowem gestem
                         hołdem złożonym
                         Najwyższemu
                         do serc umysłów
                         czekających
                         na światło Pana
                         w czasach
                         nocy i dni tych
                         najciemniejszych
                         i w losach świata
                         i w dziejach
                         naszej Matki Ziemi

                        
                         Rodziłaś się dla Nieba
                         Anno w podanej
                         kromce chleba
                         dziecku głodnemu
                         i w modlitwie sobotniej
                         do Niepokalanej
                         W pragnieniach
                         niewypowiedzianych
                         w walce o „tak”
                         wieczyste tak dla Jedynego
                         Króla i Matki
                         Jasnogórskiej
                         i w wiernej służbie
                         dla ojczyzny
                         tej pod stopami
                         i tej niedostępnej
                         na wyżynach

         W codziennym cichym
         pochyleniu głowy
         nad zapisaną kartą
         i nad tą czekającą Twych
         myśli uczuć
         W trudnej rozmowie
         z tymi którzy choć
         mają wzrok nie mogą
         ujrzeć światła co obok
         jasno świeci
         W krzyżu cierpienia
         otoczonym miłosnym
         śpiewem polskich kwiatów
         W wiernym uścisku
         różańcowym dla tych co wierzą
         i tych obcych

         Róża dla Róży.