Wykształcenie zdobyła na paryskiej Sorbonie. Swoje umiejętności pedagogiczne należycie wykorzystała, ucząc młodzież języków obcych i troszcząc się o jej dobre wychowanie. Żyjąc na co dzień Ewangelią, dawała innym świadectwo bezkompromisowego oddania się Chrystusowi. Prowadziła bardzo surowe życie; dużo pokutowała i modliła się. Miała mocne zasady i własny styl życia. Jednakże ta pokutnicza surowość nie oddalała jej od ludzi, choć wcześniej obracała się wśród elity dworskiej jako guwernantka. Człowiek o wybitnej osobowości duchowej i intelektualnej. Odznaczała się bezgraniczną miłością Boga i ludzi, zawsze gotowa do poświęceń. Szczególnie interesowała się młodzieżą oraz ludźmi biednymi i im w każdy możliwy sposób pomagała.

     Była gorącą patriotką. Przeżywała pierwszą i drugą wojnę światową. W okresie długiej niewoli pomagała najbiedniejszym.

     Kochała sztukę, malarstwo, teatr, śpiew, muzykę. Sama była utalentowana pod tym względem. Poezja była jej osobliwym zainteresowaniem. Pisała dużo wierszy.

     Oto niektóre z nich: