.
Sługa Boża Wincenta od Męki Pańskiej Jadwiga Jaroszewska
Założycielka Zgromadzenia Sióstr Benedyktynek Samarytanek Krzyża Chrystusowego


Sługa Boża Wincenta od Męki Pańskiej Jadwiga Jaroszewska, Założycielka Zgromadzenia Sióstr Benedyktynek Samarytanek Krzyża Chrystusowego

       Jadwiga Jaroszewska urodziła się 7 marca 1900 r. w Piotrkowie Trybunalskim. Na chrzcie świętym (w kościele św. Jakuba) otrzymała imiona: Jadwiga, Zofia. W drugim roku jej życia umarł ojciec Władysław, a w siódmym - matka Franciszka. Wychowaniem Jadzi i jej młodszych sióstr bliźniaczek zajęła się najbliższa rodzina.

       Z domu rodzinnego - o głębokich tradycjach religijnych i patriotycznych - Jadzia wyniosła żywą wiarę, ducha ofiary i zaufania Bogu oraz ogromną wrażliwość serca na potrzeby bliźnich. Wartości te pogłębiła w gimnazjum Heleny Trzcińskiej w Piotrkowie Trybunalskim. W czasie I wojny światowej wielkodusznie służyła rannym żołnierzom.

       Pracując jako nauczycielka, wolny czas, siły i zdolności poświęcała ludziom biednym, w tym także moralnie zaniedbanym. Tych nieszczęśliwych ludzi odnajdywała na ulicach i w zaułkach rodzinnego miasta. Dojrzałość religijna młodej Jadwigi skłaniała ją do świadczenia pomocy nie tylko materialnej, ale również duchowej. Miała bowiem głębokie zrozumienie, iż źródłem nędzy moralnej jest grzech - odrzucenie przez człowieka Boga i Jego praw. Swoim przenikliwym wzrokiem ogarniała tych, którymi świat gardził. Świadczą o tym jej słowa:

       "Pragnieniem moim od lat szkolnych było pomagać w stworzeniu warunków zadawalających tym, którzy z powodu upośledzenia fizycznego albo moralnego nie mogą pracować w warunkach zwykłych. Za takich uważałam: upadłe kobiety, ludzi obarczonych chorobą zaraźliwą, a nieuleczalną oraz wychodzących z więzień, a w następstwie również dzieci anormalne i kalekie. Modliłam się, by powstalo Zgromadzenie, które roztoczy opiekę nad wyżej wymienionymi. Samodzielnej pracy w tym kierunku bardzo się lękałam".

       Jadwiga po latach poszukiwań drogi powołania pragnienie służenia ludziom z marginesu społecznego przekazała nowej rodzinie zakonnej, którą założyła 6 stycznia 1926 r. w Warszawie, podejmując w tym dniu pracę na oddziale chorych wenerycznie przymusowo leczonych w szpitalu św. Łazarza. Założycielka, M. Wincenta od Męki Pańskiej, obdarowana szczególnym charyzmatem i otwarta na znaki czasu, tak określiła misję Zgromadzenia:

       "Bóg w wyrokach swoich niezbadany, powołując nasze Zgromadzenie do samodzielnego życia w Kościele świętym, powierza mu myśl swoją: Mądrość Przedwieczna domaga się od stworzeń uwielbienia dla swej Sprawiedliwości".

       Dla urzeczywistnienia tej idei, w duchu zadośćuczynienia Bogu za dokonujące się w świecie zło, całe swoje życie i działanie poświęciła najbardziej nieszczęśliwym - upośledzonym, moralnie zagrożonym i zaniedbanym.

       Miłość i moc do ofiarnej służby czerpała u stóp Krzyża oraz z codziennej Eucharystii i piękna liturgii chorału gregoriańskiego.

       Życie M. Wincenty było odzwierciedleniem miłosiernego Samarytanina, pochylającego się troskliwie nad poranionym bliźnim i ewangelicznej Samarytanki, biegnącej rozsławić imię Zbawiciela. Miłość krzyża, duch przebaczenia i ekspiacji uzdalniały ją do posługi potrzebującym, w myśl wezwania Pana Jezusa "Wszystko, co uczyniliście jednemu z tych braci moich najmniejszych, Mnieście uczynili" (Mt 25, 40).

       Szczególną troską otaczała dzieci upośledzone. Stała się prekursorką w dziedzinie ich wychowania. Organizowała domy i szkoły życia według wypracowanego przez siebie systemu rodzinkowego. Jednocześnie dała głębokie uzasadnienie teologiczne pełnionej posłudze dzieciom niepełnosprawnym, "które kochać mamy jako współodkupicieli (...). W duszach, które nam Opatrzność powierza, jakże często Chrystus Pan jest znieważany, biczowany, ukrzyżowany! Gdzie lepsze miejsce dla samarytanki, jak nie przy Panu swym cierpiącym?" (M. Wincenta).

       Założycielka, Sługa Boża Wincenta, zmarła w opinii świętości 10 listopada 1937 r. w Warszawie. Potwierdzeniem świętości jej życia są otrzymywane łaski oraz prowadzony proces beatyfikacyjny w Rzymie.

 

       Zgromadzenie Sióstr Benedyktynek Samarytanek Krzyża Chrystusowego, którego hasłem są słowa: "Bóg jest miłością" (1J 4,8), a duchowość oparta na Regule św. Benedykta, zostało przez władze kościelne zatwierdzone na prawie diecezjalnym 8 grudnia 1932 r., a na prawie papieskim 5 kwietnia 1974 r.

       Charyzmat Założycielki Zgromadzenie realizuje przez współdziałanie w zbawczej misji Kościoła, służąc samarytańską pomocą najbardziej potrzebującym, a szczególnie dzieciom i młodzieży w placówkach opiekuńczo-wychowawczych oraz samotnym matkom.

       U progu trzeciego tysiąclecia ideały chrześcijańskie Sługi Bożej są nadal aktualne. I dziś wielu ludzi jest oddalonych od Boga przez grzech. Potrzebne są więc takie osoby, które jak M. Wincenta - rozumiejąc sens miłości Ojca i Jego Syna objawionej na Krzyżu - będą dawały świadectwo o miłości miłosiernej.

 

 

.
Zgromadzenie Sióstr Benedyktynek
Samarytanek Krzyża Chrystusowego
Dom Generalny
Niegów, ul. Klonowa 1
07-230 Zabrodzie

 

 

 

 


Modlitwa