|
Święta Katarzyna, dziewica i męczennica, rodem z Aleksandrii, żyła na przełomie III i IV stulecia. Pochodziła z królewskiego rodu i jako 18-letnia chrześcijanka umacniała w wierze innych chrześcijan, prześladowanych przez cesarza Maksencjusza, a jego samego usiłowała nakłonić do wiary w Boga. Odniosła zdecydowane zwycięstwo w dyspucie z gronem, wybranych przez cesarza mędrców i filozofów pogańskich, którzy pod jej wpływem nawrócili się na chrześcijaństwo. Za odmowę złożenia ofiary bożkom pogańskim i odrzucenie propozycji małżeństwa, została skazana na tortury i więzienie a wreszcie na okrutną śmierć przez zmiażdżenie kołem, najeżonym ostrymi nożami. Gdy narzędzie jej męki rozpadło się, okrutny cesarz skazał ją na śmierć przez ścięcie głowy mieczem, co nastąpiło w dniu 25 XI 305 lub 307 roku. Ciało Św. męczennicy Katarzyny zostało umieszczone na górze Synaj., gdzie w VI w. cesarz Justynian I Wielki ufundował klasztor, w którym złożono relikwie Św. Katarzyny. Przeniesienie relikwii z Aleksandrii do klasztornego kościoła na Synaju nastąpiło w czasie arabskich najazdów na Egipt w VII w.
(Encyklopedia Katolicka,, t. VIII, Lublin 2000, 986n)