|
Ks. Michał Sopoćko urodził się 1 listopada 1888 roku w Juszewszczyźnie, w powiecie oszmiańskim, na Wileńszczyźnie. Po ukończeniu szkoły miejskiej w Oszmianie wstąpił w roku 1910 do Seminarium Duchownego w Wilnie. Święcenia Kapłańskie otrzymał w roku 1914.
Pracował kolejno jako wikariusz w Taboryszkach (1914-1918), następnie jako kapelan Wojska Polskiego w Warszawie i w Wilnie (1918-1932). Przez pięć lat pełnił obowiązki ojca duchownego w Seminarium Duchownym w Wilnie (1927-1932). Najdłużej jednak pracował jako profesor teologii pastoralnej na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Stefana Batorego w Wilnie i w Wyższym Seminarium Duchownym w Białymstoku (1928-1962).
Przez całe swoje życie, nawet po przejściu na emeryturę, włączał się czynnie w pracę duszpasterską. Jego prace opublikowane drukiem liczą ok. 200 pozycji. Znana jest również w Polsce jego działalność antyalkoholowa rozpoczęta jeszcze w okresie studiów w Warszawie i kontynuowana do końca życia.
Jako spowiednik świętej S. Faustyny Kowalskiej zainteresował się kultem Miłosierdzia Bożego i stał się nie tylko jego głosicielem, ale również dał podstawy teologiczne tego kultu. Jest Założycielem nowego zgromadzenia zakonnego Sióstr Jezusa Miłosiernego (rok 1941).
Zmarł 15 lutego 1975 r. w Białymstoku i pogrzebany zaostał na cmentarzu parafii Wniebowzięcia NMP w Białymstoku.
Dnia 30 listopada 1988 r. dokonano ekshumacji zwłok Sługi Bożego. Doczesne szczątki ks. Michała spoczywają obecnie w kościele p. w. Miłosierdzia Bożego w Białymstoku (dzielnica Białostoczek), ul. Radzymińska 1.
Proces beatyfikacyjny na szczeblu diecezjalnym zakończył się w dniu 29 września 1993 r. i akta procesu zostały przekazane do Kongregacji Spraw Kanonizacyjnych w Rzymie. 28 września 2008 roku Ks. Michał Sopoćko został ogłoszony Błogosławionym.