|
Urodził się 10 IV 1886 r. w Żurominie, Święcenia kapłańskie otrzymał 23 VI 1912 r. w Płocku z rąk bpa Nowowiejskiego; w latach 1912-1918 przebywał na studiach w Akademii Duchownej w Petersburgu, które w 1916 r. ukończył z tytułem magistra; od 1918 r. ojciec duchowny w Seminarium Duchownym w Płocku. Dnia 19 XII 1927 r. otrzymał nominację na biskupa pomocniczego diecezji płockiej. Sakrę biskupią przyjął 22 IV 1928 r. Dnia 28 II 1940 r. został uwięziony i osadzony wraz z Arcybiskupem w Stupnie. W nocy z 6 na 7 marca 1941 r. został przewieziony do Płocka, a następnie do obozu śmierci w Działdowie. Tam poniósł śmierć męczeńską - najprawdopodobniej 10 X 1941 r. W latach 1901-1908 pełnił funkcję rektora seminarium. Dnia 12 VI 1908 r. otrzymał nominację na biskupa płockiego. Sakrę biskupa przyjął dnia 6 XII 1908 r. w Petersburgu z rąk bpa Wnukowskiego. W roku 1930 otrzymał od papieża Piusa XI honorowy tytuł arcybiskupa Silyum. 28 II 1940 r. został internowany w Stupnie. 7 III 1941 r. ponownie aresztowany i przewieziony do obozu koncentracyjnego w Działdowie, gdzie prawdopodobnie 28 V 1941 r. poniósł śmierć męczeńską.
"Jeżelibyś, Boże Miłosierny i dobry, dał mi łaskę, którą nazywają śmiercią męczeńską, przyjmij ją glównie za grzechy moje i tych, którzy by mi ją zadawali, aby i oni Ciebie Boże Dobry i Miłosierny całym sercem kochali".
Z testamentu bpa L. Wetmańskiego
"Niczego nie pragnę na ziemi, ale za podanie strawy, przyodzianie w imię Chrystusa jednego ubogiego, wszystko bym oddał z radością i to, co mam, i co by mnie moglo spotkać do końca życia".Fragment listu bpa Wetmańskiego z 9 II 1932 r.