Siostra Sancja - Janina Szymkowiak, urodziła się 10 lipca 1910 roku w Możdżanowie. Z domu rodzinnego wyniosła silną wiarę, zasady moralne i gorącą miłość ojczyzny. W 1929 roku po ukończeniu gimnazjum w Ostrowie Wielkopolskim, studiowała romanistykę na Uniwersytecie Poznańskim. Od wczesnej młodości prowadziła głębokie życie religijne. Codziennie uczestniczyła we Mszy Św. i przyjmowała Komunię Św. Cechowała ją prawość w postępowaniu, wierność przyjętym zobowiązaniom i miłość bliźniego. Odbyła pielgrzymkę do Lourdes, gdzie podjęła decyzję wstąpienia do klasztoru. W 1936 r. wstąpiła do Sióstr Serafitek w Poznaniu, gdzie z dużym poświęceniem oddała swe zdolności służbie Bożej w pracy wychowawczej.

       W czasie okupacji służyła jeńcom francuskim i angielskim jako tłumaczka. Ciężkie przeżycia, głód, zimno wyniszczyły jej słaby organizm i zachorowała na gruźlicę. Cierpienia związane z chorobą ofiarowała Bogu za grzeszników. Przed śmiercią powiedziała: "Umieram z miłości, a Miłość miłości niczego odmówić nie może". Umarła 29 sierpnia 1942 r. z nadzieją, a nawet pewnością, że nadal będzie pomagać innym.

       Grób jej znajduje się przy kościele św. Rocha w Poznaniu, przyciąga wielu wiernych, którzy proszą ją o wstawiennictwo u Boga.

       Siostra Sancja konsekwentnie i wytrwale realizowała raz obrany kierunek "oddania się Bogu na przepadłe". Umiała swoją codzienność, zwyczajność przeżywać z wielką miłością. Wyrazem tej miłości było heroiczne posłuszeństwo, ubóstwo, niezwykła pokora, dziecięce zaufanie do Boga i wrażliwość na potrzeby bliźnich.

       Beatyfikowana przez Ojca Świętego Jana Pawła II 18.08.2002 r. na Krakowskich Błoniach.