Bł. Czesław urodził się ok. 1180 roku. Jako duchowny diecezji krakowskiej towarzyszył swemu biskupowi Iwonowi Odrowążowi w podróży do Rzymu i tam przyjął wraz ze Św. Jackiem habit Zakonu Kaznodziejskiego z rąk jego założyciela, Św. Dominika. W powrotnej drodze do Polski głosił Słowo Boże w Czechach i na Morawach, 1 maja 1226 roku założył klasztor dominikanów we Wrocławiu. Tutaj też zmarł w 1242 roku po wytężonej pracy apostolskiej. Był też prowincjałem Polskiej prowincji Dominikanów. Tradycja przypisuje mu cudowną obronę Wrocławia podczas najazdu Tatarów w 1241 roku. Jej współczesnym potwierdzeniem jest cudowne zachowanie kaplicy Błogosławionego przy dominikańskim kościele św. Wojciecha wśród ruin miasta podczas walk o Wrocław w 1945.

       Kult bł. Czesława trwający od jego śmierci został oficjalnie potwierdzony przez papieża Klemensa XI w 1713 roku. Jego święto obchodzi się 20 lipca. Na prośbę arcybiskupa wrocławskiego Bolesława Kominka, papież Paweł VI ogłosił bł. Czesława Patronem miasta Wrocławia. Relikwie Błogosławionego spoczywają w alabastrowym sarkofagu we wzniesionej na jego cześć kaplicy, króra w obecnej formie pochodzi z I połowy XVIII wieku.