Słowo wstępne

     Anna Jenke zaistniała w dotychczasowych publikacjach jako bogata osobowość i była ukazywana w różnych aspektach życia. Każda z tych publikacji naświetlała jakiś charakterystyczny rys jej postawy i działania. Jednak one nie wyczerpuj ą całkowicie bogactwa jej życia. Mimo wszystko, w tych opracowaniach zawsze przebijał wątek świętości jej życia, co jest bardzo istotną sprawą. Dziś, w dobie posoborowej mówi się coraz głośniej i coraz odważniej o powołaniu ludzi świeckich do świętości. A przecież świętość, to zasadniczy cel życia każdego człowieka.

     Dlatego słusznie i na szczęście nauka Kościoła, a zwłaszcza Sobór Watykański II tak dużo miejsca poświęca sprawie świętości wszystkich ludzi, w tym wiernych świeckich. W Konstytucji dogmatycznej o Kościele czytamy o roli świeckich w Kościele i świecie, iż mają oni szukać Królestwa Bożego zajmując się sprawami świeckimi i kierując nimi po myśli Bożej. Ludzie świeccy kierowani duchem ewangelicznym przyczyniają się do uświęcenia świata na kształt zaczynu, od wewnątrz niejako, przykładem swego życia, promieniując wiarą, nadzieją i miłością. W ten sposób ukazują innym Chrystusa (KK 31, 34-36, 39, 40). Świętość może być realizowana w rozmaitych rodzajach życia i powinnościach.

     Nauka Soboru dotycząca wiernych świeckich stanowiła zachętę, wręcz zobowiązanie do szerszego ukazania sylwetki Anny Jenke w formie poszerzonej biografii. Dla Anny Bóg, praca, ludzie - to cel, któremu poświęciła całe swoje życie - życie człowieka świeckiego i apostoła czasów okresu totalitaryzmu komunistycznego w Polsce. Borykająca się z wieloma trudnościami, poddana wielkim cierpieniom (choroba nowotworowa), potrafiła w pracy i cierpieniu, w radości i smutku powiedzieć Bogu: „Tak Ojcze", spełniając Jego wolę aż do ostatniego momentu życia.

     Do opracowania niniejszej biografii wykorzystano przede wszystkim materiały źródłowe znajdujące się w Archiwmu Postulatorskim. Najważniejsze z nich, to Dzienniczki i rozważania modlitewne autorstwa Anny, dokumenty osobiste i dokumenty dotyczące rodziny, jej artykuły drukowane i rękopiśmienne, praca magisterska, korespondencja, zeszyty z nauki religii z zakresu szkoły średniej.

     Wielce cennego materiału dostarczyły wspomnienia byłych uczniów, kolegów - profesorów, bliskich i znajomych, kapłanów i innych osób obserwujących z bliska jej pracę i życie.

     Niniejsza biografia składa się z trzech części. W pierwszej części przedstawione są fakty historyczne z życia Anny i jej działalności, ułożone chronologicznie na podstawie rzetelnych wiarygodnych źródeł, które nie budzą zastrzeżeń pod względem ich autentyczności i wiarygodności. Stąd też przy pisaniu tej części pracy zastosowano metodę historyczną.

     Druga część przedstawia duchowość Anny Jenke. Jej sylwetka została poddana analizie psychologicznej w celu odróżnienia cech wrodzonych od wartości wypracowanych przez ascezę i wyrobienie duchowe. Uwzględnione są elementy teologiczne; na tle historycznych faktów z życia, ukazane jest działanie łaski Bożej, własna praca nad kształtowaniem charakteru i zdobywaniem świętości.

     Część trzecia ukazuje kontynuację idei Anny i jej przesłania przez Towarzystwo Przyjaciół Anny Jenke, również przez ludzi nie będących w tym stowarzyszeniu, szczególnie przez nauczycieli. Towarzystwo czyni to poprzez swoją działalność opartą na bogatym dorobku pozostawionym przez Patronkę, szczególnie na polu wychowawczym.

     Zamierzeniem autora jest przedstawić wielką i niewyczerpaną miłość Bożą, zawsze oczekującą na przyjęcie jej ze strony człowieka. I ta miłość została przyjęta otwartym sercem przez Annę Jenke i znalazła swe odbicie w jej bogatym życiu duchowym, z którego wypływała również bogata działalność zewnętrzna, objawiająca się w miłosiernej służbie drugiemu człowiekowi na wzór samego Chrystusa, Którego nieustannie poznawała z kart Ewangelii i od Którego czerpała moc do życia miłością.

     Zatem można powiedzieć, że Anna Jenke jako jedna z postaci polskiego laikatu, która poprzez pracę z młodzieżą w szkole i poza szkołą, służbę każdemu człowiekowi potrzebującemu pomocy zrealizowała odbicie ikony Chrystusa i Jego Matki, czyli osiągnęła świętość. A żyjącym pozostawiła wzór do naśladowania.

Od autora