SŁOWO WSTĘPNE

     „Z Bogiem i tylko dla Boga" - to nie tylko hasło zapisane w osobistych notatkach Anny Jenke, ale przede wszystkim to treść jej życia.
     A w szerszym rozumieniu zawierało ono w sobie: naśladowanie Chrystusa na drodze maryjnej i eklezjalnej.
     I to tworzyło jej sylwetkę duchową. A zatem, życie „Z Bogiem i tylko dla Boga" mieściło w sobie: głęboką i żywą wiarę oraz nieprzeciętną miłość Boga i ludzi.
     Cnoty Boskie i moralne realizowała Anna Jenke na ewangelicznej drodze, w wiernym naśladowaniu Chrystusa na wzór Matki Najświętszej i z Jej pomocą.
     Życie, które jest wiernym odtwarzaniem Ewangelii jest możliwe tylko przy współpracy z łaską Bożą, z pomocą płynącą z sakramentów św. i żarliwej modlitwy.
     Niniejsze opracowanie ma na celu ukazać postać Anny Jenke od strony życia duchowego, które było bardzo bogate. Jednak zdajemy sobie sprawę, iż w pełni nie da się ono przedstawić tak, jakie było w rzeczywistości, bo sprawy ducha często są poza zasięgiem słów. Niemniej, przy pomocy naocznych świadków jej życia i materiałów źródłowych, jak: osobistych dokumentów, dzienniczków, notatek, artykułów, korespondencji i w zestawieniu ich z nauczaniem Chrystusa i Kościoła - zechcemy choć trochę dać świadectwo o jej bogatym życiu wewnętrznym.

Konstrukcja myślowa zamierzonego dziełka ma następujący plan:
- Uwierzenie i zawierzenie Bogu przez Annę na wzór Maryi i z Jej pomocą, a także z przykładem świętych, jak: św. Teresy od Dzieciątka Jezus i św. Maksymiliana Kolbe do których ona często się odwoływała.
- Realizacja miłości Boga i ludzi na ewangelicznej drodze przez naśladowanie Chrystusa w tajemnicach Jego życia, ale z Maryją i na Jej wzór.
- Głębsze naśladowanie Chrystusa na drodze rad ewangelicznych: czystości, ubóstwa i posłuszeństwa, zwłaszcza Kościołowi, czyli droga eklezjalna.
- Konieczne środki w dążeniu do doskonałości: asceza i modlitwa.

     Wszystkie odniesienia, twierdzenia, oparte na źródłach, a dotyczące sylwetki duchowej Anny - weryfikowały się w jej życiu zewnętrznym; w relacjach międzyludzkich. Na tej podstawie w opracowaniu próbowano tworzyć obraz jej wnętrza. Jednakże, mimo usilnych starań i rzetelności w korzystaniu z wiarygodnych materiałów jest to obraz mglisty i być może nie adekwatny.
     Ale takie przeświadczenie z dozą pewnego niezadowolenia, towarzyszy chyba każdemu piszącemu życiorysy.

Autor