Z radością przekazujemy Czytelnikom opracowanie Błękitny szlak życia, dotyczące Anny Jenke, a szczególnie jej maryjnej duchowości. Objawem owej maryjności jest - między innymi - odniesienie się Anny do Orędzia Fatimskiego. Lata jej życia przypadają na okres trwającej misji przekazanej przez Matkę Najświętszą S. Łucji, by ludzie poznawali Matkę Bożą i ukochali Ją, by praktykowali nabożeństwo pięciu pierwszych sobót miesiąca celem wynagradzania Niepokalanemu Sercu Maryi za grzechy świata, by się modlili o nawrócenie grzeszników i o pokój na świecie.
Był to czas, kiedy nad światem zawisła groźba wojny i zalewu komunizmu. Szerzący się ateizm mający swoje źródło w komunistycznej Rosji, stawał się coraz bardziej groźny. Zło osiągało apogeum. Matka Boża przekazuje swoją misję ratowania świata dzieciom z Fatimy: Łucji, Franciszkowi i Hiacyncie, a potem tylko Łucji. Łucja pozostaje na ziemi jeszcze 90 lat (licząc od pierwszych objawień), by wypełniać powierzone zadanie. Świat jednakże był głuchy na wołanie Pani z Fatimy, toteż wybuchła druga wojna światowa ze strasznymi skutkami. W Rosji nadal panował wojujący ateizm, obejmując swym zasięgiem poszczególne kraje i narody, a z Fatimy płynął ratunek dla położenia kresu złu.
Anna Jenke znała te wszystkie wydarzenia, przeżywała je i na swój sposób próbowała włączyć się w misję poleconą Łucji przez Matkę Najświętszą, a była nią modlitwa, pokuta o nawrócenie świata, wynagradzanie Niepokalanemu Sercu Maryi za grzechy, uproszenie pokoju i zwycięstwa Maryi. Czyniła to na wszystkich etapach swego życia, a będąc już nauczycielem, działała już nie sama, ale ze zorganizowaną grupą ludzi myślących jak ona i pragnących jak ona włączyć się w przesłanie fatimskie. Była to grupa zwana „Sobótkami", która zobowiązała się praktykować nabożeństwo pierwszych sobót miesiąca i przez czuwania modlitewne wynagradzać Niepokalanemu Sercu Maryi.
W tej inicjatywie wybiegła Anna czasy na 40 lat naprzód. Dziś, kiedy Orędzie Fatimskie po śmierci S. Łucji jakby na nowo odżyło, Anna ze swoją inicjatywą staje przed nami jako prekursorka w tym względzie, staje na tle Orędzia Fatimskiego.
Święci byli zawsze jakby ponadczasowi, stale wyczuleni na sprawy Boże. Ewangelia docierała do nich nie tylko z kart Pisma Świętego, ale poprzez „Głos z Nieba" - specjalne posłannictwo Matki Bożej, która każdego pragnie prowadzić najkrótszą drogą do Chrystusa. To droga miłości, której niestety nie chce znać współczesny świat, dlatego błądzi i tonie w oparach zła.
W końcowej części opracowania ukazany jest Ojciec Święty Jan Paweł II, również na tle Fatimy, jako Osoba, która najmocniej wpisana jest w przesłanie fatimskie. Na Ojcu Świętym musiały spełnić się słowa Matki Bożej, że będzie dużo cierpiał, bo On chciał ratować świat i dlatego te cierpienia świadomie przyjął. Raz oddał się Maryi, mówiąc „Totus Tuus" i temu zawołaniu pozostał wierny do końca swoich dni.
Anna Jenke tak bardzo oddana Kościołowi, nie mogła pozostać obojętną na Jego losy, jak i na losy Ojczyzny, wszak była gorącą patriotką. Te wszystkie sprawy nieustannie polecała Bogu przez ręce Matki Najświętszej, której już w młodości poświęciła swoje życie. Żyła według obranej maksymy, która brzmiała: Bez Matki Bożej nic nie zaczynać.
Przez swoją misję mającą źródło w przesłaniu fatimskim, Anna staje przed nami i w tym przedmiocie jako wzór do naśladowania. Ta misja trwa nadal, bo i świat nadal grzęźnie w grzechach. Zadanie to kontynuują czciciele Matki Najświętszej, którzy przyjmują światło płynące z Fatimy i pod jego wpływem wprowadzają w życie praktykę nabożeństw pierwszych sobót miesiąca, ożywiają swoją gorliwość w służbie Bogu i ludziom, rozpalają miłość mającą odzwierciedlenie w czynach i w postępowaniu. W ten sposób pokonują egoizm, nienawiść i dają świadectwo prawdzie, zwyciężając kłamstwo.
Dzięki temu rodzi się nadzieja, iż Zatryumfuje Niepokalane Serce Maryi i świat odmieni się na lepsze.
s. Bernadeta Lipian, Wprowadzenie