M. Klara Ludwika Szczęsna urodziła się 18 lipca 1863 r. we wsi Cieszki w diecezji płockiej, jako czwarte z pięciorga dzieci Antoniego i Franciszki Szczęsnych. Matka jej zmarła, gdy Ludwika miała dwanaście lat. Dorastająca Ludwika postanowiła oddać swe życie Bogu. Nakłaniana przez ojca do zawarcia małżeństwa, w siedemnastym roku życia opuściła potajemnie rodzinny dom i udała się do Mławy.

       W 1886 r. wstąpiła do ukrytego Zgromadzenia Sług Jezusa, założonego przez bł. Honorata Koźmińskiego w Warszawie, którego zadaniem była praca apostolska wśród służących. Gdy w 1893 r. ks. J. S. Pelczar prosił o. Honorata o siostry do prowadzenia przytuliska dla służących w Krakowie, wówczas przełożeni Sług Jezusa skierowali tam Ludwikę, która nowe obowiązki wykonywała z wielką gorliwością i miłością.

       Zawsze otwarta na potrzeby bliźnich i działanie Ducha Bożego, dzieliła troskę bł. J. S. Pelczara o los służących, robotnic fabrycznych i chorych po domach.

       Z tego dzieła dobroczynno-apostolskiego wyrosło nowe Zgromadzenie Służebnic Najświętszego Serca Jezusowego, którego stała się pierwszą członkinią, współzalożycielką i przełożoną. Poprzez nią natchnienia Boże i wskazania Założyciela znalazły trwały wyraz w duchowości i pracach apostolskich Sióstr Sercanek. Zmarła 7 lutego 1916 r. w Krakowie.

       Matka Klara uczyniwszy we wczesnej młodości decydujący wybór należenia tylko do Boga - konsekwentnie, bez wahania, niepodzielnym sercem była Mu oddana przez całe życie, trwając zawsze w postawie ofiarnej, pokornej służby wobec wszystkich, wśród których wola Boża ją postawiła. Była czytelnym znakiem miłości Boga. Jej osobistym hasłem i programem życiowym były słowa: Wszystko dla Serca Jezusowego.