Siostra Maria Antonina Kratochwil urodziła się 21.08.1881 r. w Witkowicach k. Ostrawy, dokąd jej rodzice przenieśli się w 1879 r. z Węgierskiej Górki k/Żywca w poszukiwaniu pracy. W 1885 powrócili z dziećmi do rodzinnych stron matki - Węgierskiej Górki, następnie osiedli w Bielsku.

       Do Zgromadzenia Sióstr Szkolnych de Notre Dame wstąpiła w 1901 r. Pracowała jako nauczycielka w szkołach Zgromadzenia w Karwinie (1906-1909, 1910-1917), we Lwowie (1917-1925), jako przełożona, kierowniczka internatu i prefekta kandydatek w Tłumaczu (1925-1932), dyrektorka szkoły i prefekta kandydatek we Lwowie (1932-1939) oraz jako przełożona wspólnoty sióstr w Mikuliczynie (1940-1942).

       Podczas II wojny światowej, jako zakonnica została usunięta ze szkoły (koniec 1939 r.), okresowo wysiedlona z całą wspólnotą sióstr z domu w Mikuliczynie (luty 1940 - czerwiec 1941), zaś 9 lipca 1942 r. wraz z siostrami wspólnoty została osadzona w więzieniu w Stanisławowie, gdzie w nieludzkich warunkach (głód, bicie, tortury, szyderstwa itp.), swoim świadectwem chrześcijańskiej miłości i wiary oraz przebaczenia umacniała współsiostry i świeckie współwięźniarki. Zmarła na skutek tortur i choroby tyfusu 2.10.1942 r. w Stanisławowie, w pięć dni po uwolnieniu jej wraz z siostrami z więzienia.

       Siostra Maria Antonina była wspaniałą postacią, człowiekiem głębokiej wiary, mądrą i kompetentną nauczycielką. Współpracujące z nią siostry oraz osoby świeckie w zachowanych wspomnieniach zgodnie świadczą, że cechowała ją bezgraniczna dobroć i życzliwość, radosne ukochanie swego powołania. Emanowała od niej niezmącona pogoda ducha i pokój. Bezinteresowną miłością otaczała dzieci, szczególnie ubogie i opuszczone. W cierpieniu widziała łaskę upodobnienia się do Chrystusa.

       Siostra Maria Antonina Kratochwil została beatyfikowana w grupie 108 Męczenników za wiarę (biskupów, kapłanów, osób konsekrowanych i świeckich) okresu II wojny światowej, w dniu 13 czerwca 1999 r. w Warszawie przez Ojca Świętego Jana Pawła II.