Helena Joanna Hoffmann urodziła się 7.02.1910 r. w Zgodzie (obecnie dzielnica Świętochłowic) w rodzinie hutniczej. Ze śląskiego domu rodzinnego, który promieniował szczerą pobożnością, wyniosła głęboką wiarę i chrześcijańskie spojrzenie na sprawy tego świata oraz szczególną wrażliwość na pracę i cierpienia ludzi.

Mimo nawrotów choroby, której pierwsze oznaki pojawiły się przed świętami Bożego Narodzenia 1928 r. pogłębiała swe życie duchowe. Zawsze była skromna i pokorna, pełna miłości do przełożonych i współsióstr, gotowa do modlitwy i pracy.

18.01.1933 r. przybyła do Brzezia nad Odrą, gdzie 18.04.1935 r. złożyła śluby wieczyste w kaplicy brzeskiego klasztoru. Tutaj wzmogły się jej cierpienia. Odwiedzała jednak domy chorych, budząc w otoczeniu podziw swym ofiarnym życiem.

Swoje cierpienia złączone z cierpieniami Jezusa Chrystusa, jedynego Zbawiciela, ofiarowywała za Kościół Święty, Ojca Świętego, biskupów, kapłanów, za Zgromadzenie, do którego Bóg ją powołał oraz za wszystkich potrzebujących, a zwłaszcza za grzeszników.

Pogodzona z wolą Bożą, zmarła 18.05.1936 r. w Brzeziu nad Odrą i została pochowana na starym cmentarzu brzeskim przy kościele. Już za życia cieszyła się wielkim szacunkiem wiernych. Z racji dostrzegalnej świętości zaraz po śmierci otoczona została spontanicznym kultem.

Świeccy katolicy z Brzezia i okolicznych parafii mówią o licznych łaskach uzyskanych u Boga za jej wstawiennictwem. Ma ona wielu czcicieli wśród dzieci, młodzieży i dorosłych, którzy modląc się u jej grobu, polecają Bogu problemy swego życia.

Pamięć niezwykłego życia S.M.Dulcissimy jest wciąż żywa. Na jej grobie nie więdną kwiaty, nie gasną światła. Trwa modlitwa i przekonanie, że jej wstawiennictwo u Boga jest skuteczne.

18.02.1999 r. rozpoczęto proces beatyfikacyjny.