"Drodzy przyjaciele, obarczeni ciężarem cierpienia, wy stoicie w pierwszym szeregu tych, których Bóg miłuje. Starajcie się być wielkodusznymi świadkami tej szczególnie cennej miłości, składając dar ze swojego cierpienia, które tak bardzo może się przyczynić do zbawienia ludzkości" (Jan Paweł II, 1997).
Ojcze nasz... Pod Twoją obronę... Chwała Ojcu... Panie, który uzdrawiasz skruszonych w sercu, zmiłuj się nad nami Panie, który uzdrawiasz wszystkie niemoce nasze, zmiłuj się nad nami Panie, który uzdrowiłeś sługę setnika z Kafarnaum, zmiłuj się nad nami Panie, który niewidomym wzrok przywracałeś, zmiłuj się nad nami Panie, który głuchym słuch przywracałeś, zmiłuj się nad nami Panie, który niemym otwierałeś usta, zmiłuj się nad nami Panie, który pokrzepiasz wszystkich pracujących, obciążonych i źle się mających, zmiłuj się nad nami Panie, który wdowie wskrzesiłeś jedynego syna, zmiłuj się nad nami Panie, który w swej niepojętej dobroci pragniesz wszystkich zbawić, zmiłuj się nad nami Panie, Boże, wspomożycielu i obrońco nasz, zmiłuj się nad nami Od bezużytecznych skarg, zachowaj nas Od wspomnień budzących niepokój, zachowaj nas Od lęków zwątpienia, zachowaj nas Od nagłej i niespodziewanej śmierci, zachowaj nas Od śmierci bez przyjęcia w pełnej świadomości świętych sakramentów, zachowaj nas Przez nadzieję naszego zmartwychwstania, przemień nas
Maryjo przeczysta, błogosławiona między niewiastami, Matko Chrystusa i Matko ludzi, stoimy przed Tobą jak Bernadeta i prosimy Cię przepełnieni ufnością, pomóż nam zachować serce wolne i otwarte na biednych, doznawać Bożej czułości w modlitwie, mieć pełen udział w budowie Kościoła.