Sługa Boży Jerzy Ciesielski ma swoje miejsce w duchowym pejzażu Krakowa jako wierny świadek i Ewangelii, mąż i ojciec oraz profesor Politechniki Krakowskiej. Grał w koszykówkę w zespole Cracovii osiągając bardzo dobre wyniki. Zawodowo uprawiał wioślarstwo. Jako inżynier i pracownik naukowy miał duże osiągnięcia w dziedzinie konstrukcji żelbetowych. Uczestniczył w projektowaniu zbiorników wodnych w Krakowie, Łodzi i Tarnowie oraz hali widowiskowo-sportowej tzw. Spodka w Katowicach. Był człowiekiem sukcesu, a jednocześnie szukał czegoś więcej.
     Jerzy Ciesielski urodził się 12 lutego 1929 roku w Krakowie w rodzinie wojskowej, która pielęgnowała tradycje religijne i patriotyczne. Przed wojną uczęszczał do szkoły podstawowej. W czasie okupacji niemieckiej ukończył dwuletnią szkołę handlową, a po wojnie złożył maturę. Był ministrantem i harcerzem. Czynnie uprawiał sport. Studiował na Wydziale Budownictwa Lądowego Wydziałów Politechnicznych Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie i w Studium Wychowania Fizycznego UJ. Ukończył oba kierunki. Pracował w biurze projektowym. Był pracownikiem naukowym Politechniki Krakowskiej, gdzie w 1960 roku uzyskał doktorat z nauk technicznych, a w 1968 roku habilitował się w dziedzinie konstrukcji żelbetowych. W tej specjalności pracował do końca życia, osiągając duże sukcesy.
     W czasie studiów Jerzy należał do katolickiej organizacji studenckiej "Iuventus Christiana". Uczestniczył w spotkaniach grupy studenckiej prowadzonej przez ks. Karola Wojtyłę. Później włączył się w ruch "Focolari". Dnia 29 czerwca 1957 roku wziął ślub z Danutą Plebańczyk. Związek małżeński pobłogosławił w kościele św. Anny w Krakowie ks. Karol Wojtyła. Jerzy Ciesielski był ojcem trojga dzieci: Marysi (1958), Kasi (1961) i Piotrusia (1962). W roku 1969 wyjechał jako wykładowca na Uniwersytet do Chartumu w Sudanie. Zginął w katastrofie statku na rzece Nil 9 października 1970 roku razem z dwójką dzieci: Kasią i Piotrusiem.
     Od wczesnej młodości Jerzy Ciesielski prowadził notatki, w których zapisywał bieżące wydarzenia, plan pracy nad sobą, rachunki sumienia, przemyślenia dotyczące ważnych spraw: jak wybór studiów, pracy zawodowej, małżeństwa i wychowania dzieci. Odsłaniają one jego bogate życie duchowe. Notatki te obejmują lata 1945-1967. Dają one wgląd w jego duchowy świat. Odsłaniają wewnętrzne tęsknoty, pragnienia, zawody i rozczarowania. Uzupełnieniem duchowego obrazu Jerzego są listy, pisane do żony, gdy był w podróżach służbowych. Zawierają uwagi i spostrzeżenia dotyczące otaczającego go świata i jego wewnętrznych przeżyć. Z notatek i listów wyłania się żywa postać człowieka o ścisłym umyśle, który potrafił precyzyjnie analizować swoje postępowanie oraz bardzo świadomie kształtować osobowość. Wytrwale pracował nad swoim charakterem. Był zdyscyplinowany i zdecydowany w podejmowaniu decyzji.
     Jerzy Ciesielski staje pośród nas jako świadek radości ewangelicznej. Świadomie wybrał Chrystusa jako Mistrza na całe swoje życie. Pokazuje dziś, jak żyć Chrystusem pracując zawodowo, będąc mężem i ojcem rodziny. Jak kochać żonę i dzieci jednocześnie kochając Chrystusa. Jak budować przyjaźnie i być wiernym przyjętym zasadom. Jak modlić się i odpoczywać; pracować zawodowo, zdobywać prestiż naukowy i nie utracić chrześcijańskiej godności. Uczy cieszenia się światem i twórczego przetwarzania go, aby był domem pełnym miłości. Z jego postaci bije chrześcijański optymizm oparty na autentycznym zaangażowaniu w rzeczywistość ziemską przez pracę zawodową, sport i turystykę.