Po ukończeniu szkoły średniej podjęła studia medyczne na Uniwersytecie w Pawii. W latach szkolnych i uniwersyteckich sumiennie oddawała się nauce oraz apostolstwu wśród młodych - w ramach Akcji Katolickiej - oraz świadczenia dobra i miłości względem ludzi w podeszłym wieku i potrzebujących - w oparciu o Konferencję św. Wincentego 1.

       W 1949 r. obroniła doktorat z medycyny w zakresie chirurgii. W 1950 otworzyła przychodnię lekarską w Mesero (gmina Magentino). Dwa lata później uzyskała specjalizację z pediatrii na Uniwersytecie Mediolańskim. Swoją posługę lekarską traktowała jako specjalną misję. Siłę do podejmowania działań czerpała z codziennego przyjmowania Najświętszego Sakramentu. W tym okresie, obok wielkiego zaangażowania w działalność Akcji Katolickiej, uprawiała alpinizm, jeździła na nartach ciesząc się przebywaniem na łonie natury. Czas ten był dla niej okresem rozeznawania swojego powołania.

       W Roku Maryjnym (1954) pojechała do Lourdes jako lekarz towarzyszący chorym. Po powrocie wyznała swojej przyjaciółce: "Byłam w Lourdes, by zapytać Naszą Panią, co powinnam zrobić: jechać na misje, czy wyjść za mąż. Po powrocie spotkałam Piotra!" (swego przyszłego męża)². Po wybraniu małżeństwa, w pełni poświęciła się stworzeniu rodziny prawdziwie chrześcijańskiej.

       24 września 1955 r. zawarła sakrament małżeństwa z inż. Pietro Molla w bazylice św. Marcina w Magenta. W listopadzie 1956 r. urodziła syna Pierluigiego, w grudniu 1957 r. - córkę Mariolinę, w lipcu 1959 r. - Laurę. Z wielkim pokojem i prostotą potrafiła łączyć obowiązki matki, żony i lekarza. W pracy zawodowej szczególną uwagę zwracała na sumienia swoich pacjentów. Mówiła, że wierzący lekarz nigdy nie może zapomnieć o stanie duszy osoby chorej². W międzyczasie przeżyła dwa poronienia.

       We wrześniu 1961 r. bł. Gianna była w drugim miesiącu ciąży z ostatnim dzieckiem. Wtedy pojawiło się cierpienie. Stwierdzono nowotwór złośliwy macicy. Zanim doszło do koniecznej operacji, w pełni zdawała sobie sprawę z ryzyka, jakie ona niosła dla jej życia. Prosiła chirurga, aby starał się uratować życie dziecka.

       Dziecko zostało uratowane. Bł. Gianna, ufając Bogu i z niezrównaną mocą ducha, przeżyła następnych siedem miesięcy, dzielących Ją od porodu. 20 kwietnia 1962 r. (Wielki Piątek) idąc po schodach szpitala, powiedziała do spotkanej siostry zakonnej: "Siostrzyczko, przyszłam tu, żeby umrzeć". I dodała: "Wystarczy, żeby wszystko poszło dobrze z moim dzieckiem, ja się nie liczę!" ³. Miała świadomość, że osieroci troje małych dzieci, którym niewątpliwie była potrzebna. Jednak dla tego, które nosiła w swoim łonie, była niezbędna. Wiedziała, że nie można opiekować się swoimi dziećmi, kosztem zabicia najmłodszego.

       Rankiem 21 kwietnia przyszła na świat Gianna Emanuela. W tydzień potem, rano 28 kwietnia bl. Gianna umarła w wielkim cierpieniu, mając 39 lat. Jej pogrzeb stał się manifestacją wiary i modlitwy. Została pochowana na cmentarzu w Mesero.

       24 września 1966 r. dekretem inspektora szkolnego Mediolanu, imieniem Gianny Beretta Molla zostały nazwane szkoły podstawowe w Ponte Nuovo di Magenta.

       6 listopada tego samego roku kardynał Giovanni Colombo, mając pozytywną opinię Konferencji Episkopatu Lombardii, poparł proces beatyfikacyjny Sługi Bożej. 11 kwietnia 1978 r., tenże kardynał i 16 biskupów Konferencji Lombardii poprosiło papieża Pawła VI o rozpoczęcie procesu informacyjnego Służebnicy Bożej. Proces ten rozpoczęto 30 czerwca 1980 r. 21 marca wszystkie akta dotychczasowego postępowania zostały przekazane Kongregacji do Spraw Świętych, która 14 listopada 1986 r. wydała dekret potwierdzający ważność procesu i poleciła przeprowadzenie końcowego badania życia i cnót Służebnicy Bożej ¹. Cud, który wydarzył się w Brazylii w listopadzie 1977 r., przyczynił się do beatyfikacji dokonanej przez papieża Jana Pawła II 24 kwietnia 1994 r. (Rok poświęcony rodzinie). Na Placu św. Piotra m.in. była najmłodsza córka - Gianna Emanuela Molla (lekarz medycyny).

       Obecne Stowarzyszenie Błogosławionej Gianny w Filadelfii ^* notuje wiele cudownych uzdrowień. Na przykład uleczenie pewnej kobiety z guza (Puerto Rico), czy uratowanie innej, mającej problemy z ciążą (Filipiny). Są one zbierane dla udokumentowania procesu kanonizacyjnego.

       Pietro Molla obiecał, że będzie się modlił w każdej intencji nadesłanej na adres Stowarzyszenia ^{* 4} . Relikwie, które przekazała rodzina bł. Gianny to m.in. ornat z częścią materiału pochodzącą z sukni ślubnej. W dniu ślubu Gianna nałożyła na siebie przepiękny strój, wykonany z cennego materiału. Mówiła: "Chcę wybrać bardzo piękny materiał, żeby potem móc z niego uszyć ornat na Mszę św. prymicyjną dla któregoś z moich synów" ³. Jej jedyny syn założył rodzinę. W związku z tym każdy ksiądz, który ubiera ten ornat, staje się duchowym synem Błogosławionej. Stowarzyszenie posiada również: skórzane rękawiczki, zdjęcia, kasetę audiowizualną rejestrującą ślub i późniejsze zabawy z dziećmi.

       Warto nadmienić, że bł. Gianna będzie patronką Światowego Dnia Młodzieży w Toronto 2002 roku wraz z bł. Pier Giorgio Frassatim ⁴.

       Mąż po jej śmierci powiedział: "Nigdy nie przypuszczałem, że żyję z osobą świętą. Świętość jest codziennością życia, przeżywaną w Bożym świetle" ³.