„Słowo stało się ciałem i zamieszkało miedzy nami". Wszystkim, którzy Je przyjęli dało moc, aby się stali dziećmi Bożymi" (J 1.14 i 12)

    1. W dzień Bożego Narodzenia spełniła się zapowiedź proroka Izajasza o mającym przyjść Zwiastunie radosnej nowiny, który ogłosi światu zbawienie. Autor listu do Hebrajczyków nazwał przyjście Syna Bożego pełnią objawienia się Boga ludziom. Odwieczne Słowo, które stało się ciałem. Syn Boży, Jezus Chrystus narodzony w Betlejem przed dwoma tysiącami lat rodzi się codziennie, jest obecny w Eucharystii. Wiarę w to powtarzające się przychodzenie Zbawiciela wyznajemy, śpiewając w kolędzie „Wśród nocnej ciszy" słowa: „I my czekamy na Ciebie, Pana, a skoro przyjdziesz na głos kapłana, padniemy na twarz przed Tobą, wierząc, żeś jest pod osłoną chleba i wina".

    2. Boże Narodzenie jest świętem miłości. Przede wszystkim dlatego, że „Bóg jest Miłością" i że przykazanie miłości jest nieomylną drogą prowadzącą do zbawienia. Miejscowość, na obrzeżach której urodził się Zbawiciel - Betlejem znaczy po polsku: dom chleba. Pragniemy wychwycić ten szczególny związek świąt Bożego Narodzenia z miłością i rodziną, z chlebem i z Eucharystią. Tak bowiem ukształtowała nasze serca Ewangelia, że w Boże Narodzenie jesteśmy sobie wyjątkowo bliscy. Na co dzień rozrzuceni po różnych miejscowościach, w te Święta staramy się być razem. Wieczerzę wigilijną zaczęliśmy wspólną modlitwą i opłatkiem, darowaniem urazów, złożeniem życzeń; wieczerzanie i kolędowanie to wymowny znak miłości; jej źródłem jest tajemnica Słowa, które stało się ciałem. Z niej płynie wezwanie, aby w imię wiary w Boże Narodzenie, obdarowywać każdego człowieka sercem.

    3. Boże Narodzenie to święto dziecka, przede wszystkim Dziecka, któremu dano imię Jezus. Poprzez to Dziecko ogarniamy miłością wszystkie dzieci. Żadne trudności nie mogą się obrócić przeciwko dziecku; nie mogą zakwestionować prawa do życia dzieci poczętych ani prawa każdego dziecka do miłości, ciepłego dzieciństwa i wychowania w rodzinie. Pojawiające się trudności, które towarzyszą wypełnianiu tej misji, muszą wyzwolić rodzicielską, społeczną i narodową energię w służbie dzieciom.

    4. Boże Narodzenie jest świętem rodziny. W rodzinie nastąpiło wcielenie Słowa, które było na początku u Boga. Pan Jezus miał ziemskich rodziców: Najświętszą Maryję Pannę i Jej prawowitego małżonka św. Józefa, który był Jego troskliwym opiekunem; Syn Boży w rodzinie wzrastał w latach, w mądrości i w łasce u Boga i u ludzi; podnosząc małżeństwo do godności sakramentu, uczynił je źródłem świętości rodziców i dzieci. Potrzebą czasów, w których żyjemy, jest spotęgowanie troski o rodzinę i umacnianie miłości w rodzinach naszych. Mamy świadomość, że nie dorośniemy do wzoru Świętej Rodziny, ale niech miłość Jezusa, Maryi i Józefa, miłość w trudnych warunkach: tułaczki po Egipcie i ubóstwa Nazaretu będzie dla nas stałym zadaniem. Tam, gdzie istnieje miłość w rodzinie, umniejsza się stan niepokoju o jej jutro; rośnie ufność w Opatrzność Bożą. Rodzina mocna miłością, zwycięża, bez względu na okresowe doświadczenia i trudności. Wcielone Słowo Boże daje bowiem moc wszystkim, którzy Je przyjęli, żeby się stali dziećmi Bożymi.

    5. Na początku 27 roku swego pontyfikatu Ojciec Święty Jan Paweł II zainaugurował w Kościele powszechnym Rok Eucharystii. Pasterz Kościoła Sandomierskiego wpisał weń Diecezjalny Rok Rodziny. Rozpoczynając go w bazylice katedralnej, przywołał postać św. Joanny Beretty Molla, kanonizowanej 16 maja bieżącego roku. Jej relikwie przekazał do kościoła św. Józefa w Sandomierzu, powierzając je ks. prał. Zygmuntowi jako ich kustoszowi. Relikwie te mają być zewnętrznym znakiem duchowej obecności i wstawiennictwa tej bohaterskiej lekarki, przykładnej żony i kochającej matki; są również świadkiem troski Kościoła o każdą rodzinę i dziecko każde.
    Joanna urodziła się 4 października 1922 r. w diecezji mediolańskiej we Włoszech; była dziewiątym z trzynaściorga dzieci w rodzinie Alberta i Marii Berettów; po ukończeniu studiów na wydziale medycyny i uzyskaniu tytułu lekarza specjalisty w zakresie pediatrii i ginekologii, podjęła pracę w swoim zawodzie; wyszła za mąż na inżyniera Piotra Mollę; w ciągu niecałych 4 lat małżeństwa urodziła trójkę dzieci; wszystkie ciąże miały trudny przebieg; w 1961 roku oczekiwała czwartego; w drugim miesiącu ciąży okazało się, że życiu dziecka i matki zagraża rozwijający się duży włókniak. Joanna wierna swoim zasadom moralnym i religijnym z pełną świadomością i bez wahania poleciła lekarzowi, żeby przede wszystkim zadbał o uratowanie życia dziecku. W Wielką Sobotę 1962 r. przyszła na świat Joanna - Emanuela. Kilka godzin później rozpoczęła się trwająca 8 dni agonia matki, która zmarła w następną sobotę 28 kwietnia. Ojciec Święty Jan Paweł II podczas Mszy beatyfikacyjnej w 1994 r. powiedział w swojej homilii: „Uwieńczeniem życia Joanny Beretty Molli, która była najpierw wzorową studentką, potem aktywnie zaangażowała się w działanie wspólnoty kościelnej oraz została szczęśliwą żoną i matką, stało się złożenie ofiary z siebie, by mogło żyć dziecko, które nosiła w łonie i które dzisiaj jest tutaj z nami. Jako chirurg była w pełni świadoma grożących jej konsekwencji, lecz nie cofnęła się przed ofiarą, potwierdzając w ten sposób heroiczność swoich cnót" (L'0sservatore Romano 6-7/1994/38).
    Osoba św. Joanny, jej działalność przypieczętowana ofiarą z życia są wymowną ilustracją, która pomaga wejść w głąb tajemnicy Bożego Narodzenia; wszak uroczystość dzisiejsza to święta miłości, święta dziecka i święta rodziny. Życie św. Joanny było nacechowane miłością. Umiłowała ponad wszystko Boga; wielką miłością darzyła dzieci; własne nazywała skarbami; obce traktowała jak swoje; wraz z mężem stworzyła kochającą się rodzinę. Kościół, ogłaszając Joannę błogosławioną a następnie świętą, stawia ją za wzór dla matek i ojców, rodziców i dzieci. Diecezja nasza, koncentrując się w tym roku na problemach rodziny, przyjmuje ten dar z radością i wdzięcznością. W Roku Rodziny pragniemy oddać hołd wszystkim żonom i matkom, które swoim dzieciom przekazują życie i wszystko, co mają w sobie najlepszego; polecamy Bogu mężów i ojców, którzy bez reszty poświęcają się swoim dzieciom; wzorem św. Joanny rodziny nasze zawierzamy Świętej Rodzinie.

    6. Przyjmijcie, umiłowani w Panu, te myśli, które kieruję do Was od ołtarza w Boże Narodzenie, święto miłości, dziecka, rodziny. Z wszystkimi dzielę się opłatkiem; wszystkim życzę Bożego pokoju; wszystkich polecam Świętej Rodzinie Jezusa, Maryi i Józefa; wszystkich błogosławię w Imię Ojca i Syna i Ducha Świętego.

Bp Marian Zimałek     

Homilię i fotografie z Uroczystości wprowadzenia Relikwii Św. Joanny Beretta Molla