Od rana burza z błyskami i grzmotami. Pierluigi w tej chwili śpi, a Mariolina jest tu ze mną jak ta gaduła. Mama, ta..., ta.... Z każdym dniem staje się coraz bardziej urwisowata. Kiedy nie ma aparatu, chce stale siedzieć i bawić się. Raz na huśtawce, raz w dziecinnym foteliku.
    Zabrałam Gigetta i Grianfranca¹ i pojechałam po wędlinę do Morgex². Zaopatrzyłam także Laurę i Furlana³. Później kupiłam w sklepie obrus z ceraty w biało-niebieską kratkę. W ten sposób można będzie zaoszczędzić prania tych białych. Pierluigi był przeszczęśliwy, mogąc chodzić na deszczu z otwartą parasolką. Dzieci Laury czują się dobrze. Wszystkim ustąpiła gorączka, lecz pokryte są jeszcze krostkami⁴. Przez 15 dni muszą być jeszcze poddane kwarantannie. Po tym będą wolne. W sobotę przyjechał Gronchi⁵. Wydawało się, że na łączach telefonicznych wszyscy w tym czasie powariowali. Wyznaczono o cztery telefonistki więcej. Dwie na stałe w dzień i noc w Royal, gdzie musiano zamontować bezpośrednie połączenie z Rzymem. W Stipel przebywali przywódcy, którzy musieli się komunikować z Rzymem i Turynem. I dlatego my, biedni nieszczęśnicy (...) musieliśmy oczekiwać na połączenie więcej niż godzinę.
    Napisała do mnie Amalia di Zoverallo⁶, informując, iż matki testowały mydło Giglio „Saffa”, a ponieważ oceniają je bardzo dobrze, chciałyby zwiększyć jego zakup⁷. Czy nadal kosztuje 60 lirów, także wtedy, gdy nabędą go wiele? Napiszę do Amalii, a potem prześlę postanowienie do Adelajdy⁸.
    Przykro mi, że tam jest tak bardzo gorąco i że Ty właśnie w tym gorącu będziesz musiał jechać do Rzymu. Powracając z Rzymu, zanim ponownie wyjedziesz do Hiszpanii, mógłbyś przybyć tu na parę dni, aby sobie odpocząć. Czy nie możesz?
    Do zobaczenia. Pozdrów mamusię.
    Moc całusów od Twych pociech, od Gigetta, który, gdy Cię woła, potrząsa główką, a następnie przesyła Ci całusa.

Uściski od Twej Joanny           

    (tłum. ks. Piotr Gąsior)